sofistyka

sofistyka {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ib, CMc. sofistykayce, blm {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}filoz. {{/stl_8}}{{stl_7}}'ruch umysłowy o nastawieniu humanistycznym i dążeniach demokratycznych, krytyczny wobec uznanych wartości religijno-moralnych, ustalonego porządku społecznego; stworzony przez sofistów w starożytnej Grecji w V w. p.n.e.' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}filoz. {{/stl_8}}{{stl_7}}'metoda argumentacji późnych sofistów polegająca głównie na posługiwaniu się sofizmatami' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'posługiwanie się fałszywymi dowodami w celu udowodnienia nieprawdy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Uprawiać sofistykę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w okresie cesarstwa rzymskiego: kierunek literacki oparty na popisowej wymowie podejmującej tematy historyczne lub fikcyjne, nawiązujący do wzorów klasycznej retoryki' <gr.> {{/stl_7}}